Günlük yaşamda anne-baba-çocuk üçgeninde yer yer mücadele yaşanır.Zamanın yetersizliği bazen bu mücadeleyi öylesine arttırır ki ebeveynle-çocuk,karşılıklı olarak birbirlerini 'düşman 'gibi görebilirler.
Anne babanın ellerini yıka,elbiselerini as ,ödevini bitirdin mi,pijamalarını giy,yatağa gir,uyu şeklindeki komutları zaman zaman çocuğun.Ben ne istersem onu yaparım şeklindeki olumsuz tepkisine neden olabilir.
Ebeveynin benim dediğimi yapacaksın yanıtıyla savaş başlar.Burada anne baba suçlarken,emir verirken,tehdit ederken ,uyarırken şu soruya kafasında yanıt bulmalıdır.Çocuk olsaydım bu durumda ben neler hissederdim?
Burada önemli olan ebeveynin gördüğünü söyleyerek,sorunu dile getirerek,gerektiğinde çocuğu bilgilendirerek ve kendi duygularını yansıtarak işin içine girmesidir.anne babanın kendisini çocuğun yerine koyarak yapacağı yaklaşım,suçlama ve tehdit içermeyeceğinden çocuğa,karşısında olmak yerine onun yanında olduğu mesajını verecektir.
Prof.Dr Haluk Yavuzer
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder